زیارت عاشورا در سیره ابرار و مراجع
در سال 61 هجری تلخترین فاجعه تاریخ انسانی به وقوع پیوست، روز عاشورا بود که بهترین خلق به همراه بهترین نزدیکان وبهترین اصحاب و بهترین مسلمانان در سرزمینی که به واسطه این بهترینها، بهترین شد، شربت شهادت را در عطش وصال دوست،سرکشیدند. اما در مقابل این بهترین ها، بدترینهایی نیز وجود داشت.
اول آنکه کسانی که حضرت امام حسین(ع) و یارانش را به شهادت رساندندبدترین مردم بودند. دوم آنکه بدترین ظلم ها را بر آن حضرت رواداشتند به گونه ای که به نحوی دلخراش و جانسوز امام حسین(ع) ویارانش را به شهادت رساندند. بدین گونه بود که عاشورا جاودانه شد و خداوند اجر این همه جانفشانی و مظلومیت را چه زیبا دراین دنیا به آن حضرت عطا نمود، چنان که به امام حسین(ع)کرامات بسیار بخشید و در محبت و زیارت و تربت آن بزرگوار فارغاز عطای اخروی، کرامت دنیوی بخشید.
در همین رابطه امام صادق(ع) فرمود: «من زار الحسین فی یوم عاشورا وجبت لهالجنه» کسی که در روز عاشورا امام حسین(ع) را زیارت کندبهشتبر او واجب میشود.
و امام رضا(ع) فرمود: «فان البکاء علیه (الحسین) یحط ذنوبالعظام» همانا گریستن بر امام حسین(ع) گناهان بزرگ رانابود میکند.
همچنین امام صادق(ع) فرمود: «من زار قبر ابی عبد الله(ع) یومعاشورا، عارفا بحقه کان کمن زار الله تعالی فی عرشه» کسیکه روز عاشورا قبر امام حسین(ع) را زیارت نماید در حالی که حقاو را بشناسد همانند آن است که خدای را در عرش او زیارت کرده است.
و در سیره ابرار و نیکان آمده است که آنان حق آن مقام والا رامیشناختند و در سایه این شناخت در مقام عمل حق او را گرامیمیداشتند. بزرگان از رهگذر این احترامات بزرگی یافته اند:
آیت الله العظمی اراکی:
یکی از ملازمان ایشان نقل نموده که برنامه معظم له این بود که هر روز بالای بام میرفتند و به حالت ایستاده به خواندن زیارت عاشورا میپرداختند و صد لعن و صد صلوات که در زیارت عاشورا وارد شده است مقید بودند بطور کامل قرائت کنند و این برنامه ایشان به همین نحو یعنی بالای بام و رو به قبله حتی در روزهایبرفی و سرد هم بدون کم و کاست ادامه داشت تا موقعی که تواناییجسمی داشتند.
آیت الله العظمی سید صادق روحانی
معظم له درباره زیارت عاشورا می گویند:روایات متعددى در فضیلت و کیفیت آن از امامین صادقین علیهما السلام رسیده است، ولى همانگونه که حاجى نورى رحمه الله مى فرماید این زیارت از احادیث قُدسیه و از مُنشِئات حضرت حق تعالى است. ایشان در ادامه درباره نحوه قرائت زیارت عاشورا می گویند :من ابتدا یکى از زیارت نامه هاى امام على بن ابى طالب علیه السلام را مى خوانم، آنگاه دو رکعت نماز مى گزارم، سپس یک صد بار تکبیر مى گویم، آنگاه زیارت عاشورا را مى خوانم، بعد از آن یک صد بار ستمکاران را لعنت مىکنم و یک صد بار سلام و درود مى فرستم، آنگاه دعاى وارده در این زمینه را مى خوانم، سپس در سجده دعا مى کنم، بعد از آن دو رکعت نماز مى گزارم و آنگاه دعاى علقمه را مى خوانم. گمان من این است که با انجام اعمال مذکور، همه موارد وارده در روایات مختلف، رعایت مى شود.
یکی از اعضای دفتر آیت الله العظمی سید صادق روحانی می گوید که ایشان بیش از 50 سال است که هر روز زیارت عاشورا را قرائت می کنند.
شیخ مرتضی نواده شیخ انصاری:
در شرح حال ایشان آوردهاند که از جمله عادات او خواندن زیارت عاشورا بوده که در هر روز دو بار، صبح و عصر آن را میخواندندو بر آن بسیار مواظب بودند، بعد از وفاتش کسی او را در خواب دید و از او احوالش را پرسید. در جواب سه مرتبه فرمود: عاشورا، عاشورا، عاشورا.
آیت الله میرزا ابوالقاسم محمدی گلپایگانی:
فرزند ایشان در شرح احوال ایشان نقل نمودند که وی در تمامزندگی پشت بام میرفتند و حضرت امام حسین(ع) را زیارت مینمودند و گاهی در حالی که برف زیادی روی پشتبام بود، ایشان میرفت وحضرت را زیارت مینمود و جالب آن که نام همه فرزندان ذکور خویش را حسین گذاشت.
آیت الله سید زین الدین طباطبایی:
روزی ایشان از وصف کربلا و روز عاشورا برای دوستان تعریف میکردند و همچنین در اهمیت زیارت عاشورا گفتند: شبی در حجره مشغول زیارت عاشورا بودم، در سجده شکر زیارت حالم منقلب شد و کربلا با آن صحنههای روز عاشورا و امام حسین(ع) را دیدم و غش کردم.
آقانجفی قوچانی:
ایشان در ضمن خاطرات خود میگوید: روزی بنا گذاشتم چهل روززیارت عاشورا روی بام مسجدشاه (اصفهان) بخوانم و سه حاجت درنظر داشتم، یکی قرض پدرم ادا شود و یکی مغفرت و دیگری علممزیاد شود و درجه اجتهاد. پیش از ظهر شروع کردم و هنوز ظهرنشده تمام میشد، از اول تا به آخر دو ساعت طول میکشید، چهل روز تمام شد. یک ماه نگذشت که پدرم نوشته بود که قرض مرا موسی بن جعفر(ع) ادا کرده، من به او نوشتم بلکه سید الشهداء اداکرد. (و کلهم نور واحد) چون قوی دل شده در ماه محرم و صفر جهت مطلبی که در نظرم اهم مطالب بود، چهل روز زیارت عاشورا رویبام مسجد خواندم، با اهتمام تمام و کمال احتیاط، به این معنیکه در آن دو ساعت همه را رو به قبله، سر پا در مقابل آفتاب ایستاده بودم تا تمام میشد. چهل روز ختم ما تمام شد، بعد از آن خوابی دیدم که مطلب برآورده شده است.