جسدی که پس از 800 سال سالم بود
روزى که پس از هشتصد سال قصد بازسازى صحن مبارک را داشتند، با پیکر سالم
و سیماى نورانى این عارف بالله مواجه شدند.
«قطبالدین ابوالحسن سعید بن هبةالله بن حسین راوندى» در زمره مردان بزرگى است که با دانش فراوان خود پس از بهرهمندى از علوم مختلف و تبحر در آنها، حلقه زرینى در سلسله حافظان و راویان معارف اسلامى شد و در بیشتر رشتههاى علوم اسلامى تبحر و تخصص خود را به نمایش گذارد.
وى از شاگردان خاص علامه طبرسى صاحب تفسیر مجمع البیان و دیگر اساتید عصر بود. ابن شهر آشوب، على بن محمد المدائنى و دو فرزندش حسین و محمد از شاگردان قطب و فقهاى زمان بودهاند. قطبالدین راوندى در تفسیر، نهج البلاغه، کلام، فلسفه، فقه، حدیث، تاریخ، اصول فقه، شعر و ادب استاد زمانه بود و در هر کدام داراى تالیفاتى است که امّالقرآن، تفسیر القرآن، الاختلافات رسالة الفقهاء فقه القرآن و ... از آن جملهاند.
این عالم بزرگ و این فقیه ربانى سرانجام در 14 شوال سال 573 هجری قمری در شهر مقدس قم جان به جان آفرین تسلیم کرد و در جوار حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد، روزى که پس از هشتصد سال قصد بازسازى صحن مبارک را داشتند، با پیکر سالم و سیماى نورانى این عارف بالله مواجه شدند و حسبالامر حضرت آیتالله مرعشى نجفى، سنگ قبر بلندى بر فراز مزارش نصب کردند.